Son zamanlarda internette, büyük manşetlerde hindistancevizi yağından “saf ve saf zehir” olarak söz eden makaleler yayılmaya başladı.
Hindistan cevizi yağı gerçekte nasıldır?
“Amerikan Harvard Üniversitesi’nden Karin Michels’e göre hindistancevizi yağı tüketebileceğimiz en kötü şeylerden biri. Kendisi de çalıştığı Almanya’daki Freiburg Üniversitesindeki bir konferansta epidemiyolog, “Bu saf zehirle aynı şey” dedi.
Tekrarlayacağız ama burada yine İsviçreli hekim Paracelsus’un meşhur sözüne değineceğiz: “Zehir ile ilaç arasındaki fark dozundadır.” Hindistan cevizi yağı söz konusu olduğunda bu iki kat doğrudur! Ekvator bölgesindeki tropik adaların sakinlerine (örneğin Kitava, Tokelau ve Pukapuka) bakarsak, buradaki yerlilerin yüksek oranda kaloriyi (toplam enerjinin %63’üne kadar!) hindistancevizi şeklinde tükettiklerini görürüz. doymuş yağ asitleri bakımından yüksektir. Öyle olsa bile, son derece düşük bir kardiyovasküler hastalık insidansına sahiptirler ve sağlıklıdırlar. Hindistan cevizi yağı saf zehir olsaydı, bu milletler onu (hindistancevizi şeklinde) nasıl bu kadar tüketebildiler?
“Michels, uyarısını hindistancevizi yağındaki yüksek orandaki doymuş yağa dayandırdı; bu yağın kan kolesterol düzeylerini artırdığı ve dolayısıyla kalp krizi veya diğer kardiyovasküler hastalık riskini artırdığı biliniyor. İngiliz The Guardian gazetesine göre “Domuz yağından bile daha kötü” diye uyardı.
Hindistan cevizi yağının yüksek oranda (%80’e kadar) doymuş yağ asitleri içermesi nedeniyle özel olduğu doğrudur ve tüketimi durumunda kardiyovasküler hastalık riskinin arttığına işaret eden gözlemsel çalışmalar da mevcuttur. Bununla birlikte, bu çalışmalar NEDENSELLİK KANITLAMADI, sadece korelasyonu – yani. bazı olayların birbiriyle bağlantılı olduğu ortaya çıktı. Yine de, bu çalışmalara dayanarak birçok dünya
HİNDİSTAN CEVİZİ YAĞI KONUSUNU ÖZETLEMEK GEREKİRSE, bu konuya daha geniş bir bağlamda bakmak gerekiyor çünkü hiçbir şey siyah ve beyazdan ibaret değildir! Düzenli olarak hindistancevizi tüketen ada uluslarının, diyetlerinde doymuş yağ asitleri içeriğinin yüksek olmasına rağmen, kalp hastalığı riskinin düşük olduğu ve genel olarak çok sağlıklı oldukları doğrudur. Ancak tropik adalılar hindistancevizi kendi DOĞAL DURUMUNDA yerler ve mağaza raflarımızda bulduğumuz endüstriyel olarak işlenmiş hindistancevizi yağını (!) tüketmezler. Ayrıca deniz balıkları daha fazla tüketilir, genellikle daha aktiftirler ve aralarında neredeyse hiç endüstriyel olarak işlenmiş gıda bulunmaz. Bu, bu kadar yüksek miktarda hindistancevizi yağı veya hindistancevizi alımının, Batı tarzı beslenme ve egzersiz eksikliği olan bizler için bile ideal olacağı anlamına gelmez!
Ayrıca bazen hindistancevizi yağının büyük miktarda faydalı MCT (İngilizce “orta zincirli trigliseritlerden”) içerdiği iddialarıyla da karşılaşabilirsiniz ancak bu da doğru değildir, çünkü hindistancevizi yağındaki içerik aslında çok düşüktür (%4 civarında), Çünkü baskın laurik asit diğer uzun zincirli yağ asitlerine daha çok benzer şekilde davranır. Tam tersine Hindistan cevizi yağının AVANTAJLARI ARASINDA yüksek stabilitesi yer alır. Hindistan cevizi yağı hem ekşimeye hem de “doygunluğu” sayesinde yüksek sıcaklıklara dayanıklıdır . Derin kızartmanın yanı sıra kızartma ve diğer ısıl işlemler için idealdir. Geniş uygulaması kozmetikte de bulunabilir.
Yani hindistancevizi yağı KESİNLİKLE ZEHİR DEĞİLDİR AMA HİÇBİR ŞEKİLDE SÜPER GIDA DEĞİLDİR! Hindistan cevizi yağı tüketimi ile kalp-damar hastalıkları arasındaki bağlantı yeterince kanıtlanmamış olsa bile, beslenmemizdeki miktarını (enerji yoğunluğu da sayesinde) her zaman yaşam tarzımıza, fiziksel aktivitemize ve toplam doymuş yağ miktarımıza göre ayarlamalıyız. Diyetteki yağ asitleri. Ancak doymuş yağ asitleri kesinlikle saf zehir değildir ve örneğin WHO tavsiyelerine göre bile günlük beslenmemizdeki enerji alımının yaklaşık %10’unu oluşturmaları gerekir.
